Nederlands: negatief. Myrmecodia in een kajoe poetih boom; beneden aan de stam en boven in het midden kleine bladeren van Dischidia species in het Kajoe Poetih bos op weg naar Soja di Atas op Ambon op 17 april gefotografeerd tijdens de Amerikaans-Nederlandse Centraal Nieuw-Guinea Expeditie in 1926.

Dr. W. Docters van Leeuwen expeditie verslag (Nationaal Archief 2.20.34 inv.nr. 126) 18 april 1926: "Gisteren klom ik achter het huis van den Gouverneur naar boven tot aan een op ongeveer 300 m hoogte gelegen dessa Soja di Atas. De weg, liever het voetpad voerde eerst over een afstorting van een steile wand door laag struikgewas, kwam later uit op de smalle weg naar bovengenoemd dorp. Het was zonnig, zeer warm vochtig weer, het uitzicht op de baai en de voorste heuvels was schitterend. De eerste hellingen zijn echter bijna geheel van boomvormige plantengroei beroofd, wel vindt men hier en daar struikgewas, maar het grootste deel is alang-alang wildernis, met de armoedige plantengroei daaraan eigen. De bodem bestaat uit een geele mergelgrond. Niet alleen planten, maar ook dieren, vogels en insecten zijn zeer schaarsch. Hoogerop komt een ijl bosch van Kajoepoetih-boomen, kleine boompjes met hun donker loof en zilvergrijze, in vellen afscheurende schors, op berken gelijkend. Enkele epiphyten zijn algemeen in deze boompjes in de eerste plaats Myrmecodia of Hydnophytum met groote knollen en korte takken. Ook een kleinere Dischidia-soort komt overal voor. De onafscheidelijke aan deze planten verbonden mieren komen ook in groote getalen hier voor, ze zijn grooter dan de soort, die ik van Java ken, Iridomyrmex myrmecodia en bijten veel gevoeliger. Dicht bij Soja di Atas veranderde het landschap, de begroeiing wordt meer gevarieerd, maar blijft toch nog zeer armoedig. Op vochtige plaatsen komen Selaginella's en Elatostema, enkele Sago-bosjes komen ook voor, maar ook hier is bijna alles weggekapt en de buit aan planten gering. In Ambon zelf zijn de boomen rijk met allerlei Epiphyten gehangen, vooral Orchideeën en enkele Hoya-soorten. Tevens vond ik een eigenaardige parasiet, een Loranthus-soort, die kleine groene bloemen had en roode vruchten en waarvan de einden van de takken uitgegroeid waren tot zoogenaamde zoektoppen, slingerende organen zonder bladeren, maar met lange geledingen en kleine worteltjes. In het geheel verzamelde ik een 30-tal planten, grootendeels gallen en enkele insecten, die ik voor mijn vertrek zal trachten weg te krijgen."

Bepaalde Rubiaceae (koffieplanten) hebben zich zodanig aan bewoning door mieren aangepast, dat zij structuren gevormd hebben, waarin de mieren kunnen wonen. Deze structuren zijn zeer uiteenlopend en variëren van holle stengels tot zakjes of blaasjes aan de basis van de bladeren. De sterkste aanpassingen hebben plaatsgevonden bij de mierenplanten (Myrmecodia en Hydnophytum) Deze groeien van nature in tropisch Azië en Australië. Het zijn epifyten, ze vormen grote knollen aan de basis van hun stengel. Deze zijn hol en bevatten een netwerk van gangen en holten waarin mierenkolonies leven. De plant en de mieren hebben een symbiotische relatie die in hun beider voordeel werkt. De plant bezorgt de mieren een beschutte nestplaats, terwijl zij op hun beurt de plant beschermen tegen vraatzuchtige insecten. Daarnaast bezorgen de mieren de plant ook voedsel. In de opgezwollen knol heeft de plant kleine kliertjes die voedsel kunnen opnemen. Afgestorven mieren en brokjes organisch materiaal worden afgebroken en de voedingsstoffen worden uiteindelijk door de plant opgenomen.

Fotograaf: Dr. W.M. Docters van Leeuwen. Myrmecodia in kajoe poetih boom ("mierenplant") op Ambon; beneden aan de stam en boven in het midden kleine bladeren van Dischidia species.